ဘ၀ကိုၾကိဳးထံုးလို ေျဖျပီးဆြဲဆန္ ့လွ်င္ဘယ္ေလာက္ ရွည္မည္လဲ။ ကုန္ပ်က္သြားေသာခဏငယ္
ကေလးေတြမွာ အလ်ားအနံရွိသလား။ အမွန္ေတာ့ေနာက္က်သြားပါျပီ။ ေနဖို ့ထိုင္ဖို ့ေကာက္ေကြ ့
ေသာဟင္းလင္းျပင္တစ္ခု ရွာေဖြရဦးမည္။ အာကာသထဲမွာ လြင့္ေမ်ာေနတာလား။
ဘ၀ထဲမွာလြင့္ ေမ်ာေနတာလား။ ဘ၀ဆိုတာအာကာသ တစ္ခုပဲမဟုတ္လား...။ဟုတ္ပါသလား။
ဟုတ္တယ္လို ့မထင္မိဘူးလား..။
သေဘာထားေတြမရႈပ္ေထြးေသာ အရပ္တစ္ခုရွိလွ်င္ သြားခ်င္သည္။ ေနာက္ေတာ့လည္း
မသြားမီကေရာက္ႏွင့္သည္။ သြားျခင္း၏၀န္ထုပ္၀န္ပိုး ဒဏ္ကိုခံနုိင္ပါ့မလား။
စဥ္းစား စင္စစ္ အားလံုးသြားေနၾကသည္။ ဘယ္ကိုသြားေနၾကတာလဲ။
သိလ်က္ႏွင့္မသိၾက။ မသိလ်က္ႏွင့္အသိ လုပ္ေနၾကသည္။ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ဆိုတာဘာလဲ..။
အနာဂတ္လား..၊ အိမ္မက္လား ၊တံလွ်ပ္လား...။ သြားေနၾကသည္။
ေရာက္လိမ့္မည္ဟု ထင္ေနၾကသည္။ ေရာက္ေတာ့မည္ ဟုအားတင္းၾကသည္။
ေရာက္သြားသူေတြထံမွ ဘာသတင္းစကားမွမၾကားရ ။ဘယ္ကိုေရာက္သြား သည္လဲမသိၾက။

ေတာ္သင့္ျပီ...။ စကားလံုးေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း၊ျဖည္းျဖည္းခ်င္း...
ကတၱားသည္ၾကိယာထံ မေရာက္မီေသဆံုးသြားသည္။ စကားလံုးမ်ားလည္းရပ္တန္ ့လ်က္..။
ညတစ္ခုလံုးမသံုးရေသးတဲ့စကားလံုးေတြနဲ ့ျပည့္သိပ္ေနတယ္။
ဒုကၡနဲ ့တစ္ခါၾကံဳတိုင္းခ်စ္သူ ့ လက္ကိုတစ္ခါကိုင္ပါရေစ... တဲ့ဘာျဖစ္လို ့မ်ား ခင္ဗ်ားရဲ့ႏွဖူးစပ္က
ေခၽြးစက္ေတြကဒီေလာက္လွ ေနရတာလဲ။ နာက်ည္းလက္စနဲ ့ ကံ့ေကာ္ရြာအ၀င္နာက်င္မႈကို
ေဆးေၾကာသန္ ့စင္ပစ္ခဲ့ပါ။

(ခ်စ္သူေရ)
ကမ္းစပ္မွာ၀ါက်တစ္ေၾကာင္း ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည္။ ဆက္ရန္မရွိ..............................တဲ့