ဒီလိုနဲ႕ပဲ အရာရာကို
နညး္နည္းျခင္းဆီ စုထားခဲ့တယ္
ဟိုဟာနညး္နည္း
ဒီဟာနည္းနညး္ေပါ့
ဒီလိုနဲ႕ပဲ အိပ္ေရးေတြပ်က္ၿပီ
က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့လာခဲ့တယ္..။
အခ်ိန္မတူဘူးေလ
သူအိပ္ေနခ်ိန္မွာ ဒီဘက္မွာကညေနဘက္
ကြာျခားခ်က္ကလဲ မ်ားလိုက္တာ
ေတြ႕ရခ်ိန္ေလးကို သိပ္တန္ဖိုးထားခဲ့တယ္..။
ဒါေၾကာင့္အရာတိုင္းကို နညး္နည္းျခင္းဆီစုယူထားခဲ့တယ္
ေနာက္ဆံုးမွာ
ခ်စ္သူ မင္းပဲစိတ္ဆင္းရဲရလိမ့္မယ္........
ကၽြန္ေတာ္အခုတေလာအျမဲလိုလို ေခါင္းမူးေနတယ္
လံုးလည္လိုက္ေနပါတယ္
အာရံုေၾကာေရာဂါရခ်င္သလိုလိုျဖစ္ေနတယ္။
P.S ။ ။ ဘယ္အခ်ိန္အထိ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနရမလဲ
ငါ့ေဘးနားမွာ မင္း႐ွိေနဖို႕ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
မ်က္လံုးေတြ မွိတ္ထားေပမယ့္လဲ
မင္းကိုျမင္ေယာင္ေနတယ္ေလ.....။
This entry was posted
on 13:44
and is filed under
Poem
.
You can leave a response
and follow any responses to this entry through the
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
.
Filed under
Poem
3 comments